Αλληλεγγύη στον σύντροφο Κ.Ρ και σε όσους διώκονται για τα γεγονότα της 6/12/16 | Συγκέντρωση αλληλεγγύης – Πέμπτη 26 Ιανουαρίου -ώρα:09:00, δικαστήρια Ηρακλείου

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Για την 6η Δεκέμβρη και τις πορείες μνήμης

Η ημερομηνία της 6ης Δεκέμβρη έχει καθιερωθεί στη συνείδηση χιλιάδων νέων ανθρώπων αλλά και αγωνιστών κάθε ηλικίας, ως τη μέρα ορόσημο που η κτηνωδία του κάθε ένστολου γουρουνιού εκδηλώθηκε μέσα από την εν ψυχρώ εκτέλεση του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια. Ο δολοφόνος Επαμεινώνδας Κορκονέας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ισόβια για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο, ενώ ο συνεργός του Βασίλης Σαραλιώτης κυκλοφορεί ανάμεσά μας, αφού έχει ήδη αποφυλακιστεί από το 2012. Αυτή την περίοδο πραγματοποιείται το εφετείο του Κορκονέα, που πιθανών να τον ρίξει στα “μαλακά”.

Τα γεγονότα που επακολούθησαν, αν και λίγο-πολύ γνωστά, αξίζει σύντομα να αναφερθούν, μιας και έχουν περάσει ήδη 8 χρόνια. Η απάντηση σε μια κρατική δολοφονία ενός εφήβου ήταν ανάλογη του πολιτικού, κοινωνικού και χρονικού πλαισίου μέσα στο οποίο διαδραματίστηκε. Σε μια περίοδο που η κοινωνία βρισκόταν ήδη αντιμέτωπη με την απειλή της πολιτικό-οικονομικής κρίσης που εξακολουθεί μέχρι σήμερα να λεηλατεί τα χαμηλά στρώματα του πληθυσμού, μία γενικευμένη εξέγερση που θα επιχειρούσε να επιτεθεί στο υπάρχον και να αναδείξει το όραμα για μια πιο δίκαιη κοινωνία, ήταν κάτι που φαινόταν αναπόφευκτο να συμβεί.

Μέσα σε μία νύχτα το κέντρο της Αθήνας είχε σαρωθεί από την οργή των διαδηλωτών. Τις επόμενες μέρες οι συγκρούσεις με τους μπάτσους και οι επιθέσεις σε κρατικά και καπιταλιστικά σύμβολα και κτίρια επεκτάθηκαν σε όλη την Αττική. Πολύ σύντομα όλοι είχαν παραδεχθεί ότι επρόκειτο για μια γενικευμένη εξέγερση. Μια εξέγερση που τη φλόγα της άναψαν αποφασισμένοι αναρχικοί και αντιεξουσιαστές που είπαν “ως εδώ”, και αυτή η φλόγα ήταν καταλυτική για αυτό που επακολούθησε. Στους δρόμους ξεχύθηκαν από μαθητές που επιτείθονταν στα αστονομικά τμήματα της περιοχής τους, μέχρι μετανάστες που διεκδικούσαν για πρώτη φορά δυναμικά την ύπαρξή τους στο δρόμο. Αλλά και οργισμένοι νεολαίοι, άνεργοι, επισφαλείς εργαζόμενοι, και πολλοί άλλοι καταπιεσμένοι. Τα γεγονότα πολύ σύντομα επεκτάθηκαν απ’ άκρη σ’ άκρη ανά τον ελλαδικό χώρο, και φυσικά και στο Ηράκλειο. Οι συγκρούσεις, αλλά και οι καταλήψεις δεκάδων δημοσίων κτιρίων κράτησαν για περίπου 20 μέρες.

Μετά από 8 χρόνια πολλά μπορεί να άλλαξαν, πολλά παρέμειναν ίδια. Η κρίση εξαθλίωσε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, την ξεσπίτωσε, την ώθησε στις αυτοκτονίες, την έκανε να δουλεύει για ψίχουλα ατελείωτες ώρες και να ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό. Σε συνδιασμό με τον ερχομό χιλιάδων μεταναστών που μάχονται και αυτοί για την επιβίωσή τους, θύματα κυρίως των πολέμων της “Δύσης” στην “Aνατολή”, ο ελλαδικός χώρος έχει μετατραπεί σε μία εμπόλεμη ζώνη με αμέτρητα θύματα. Παρόλα αυτά μερίδα κόσμου, ποτέ δεν έπαψε να αγωνίζεται και να αντιστέκεται ενάντια σε ότι μας εξαθλιώνει και μας καταδυναστεύει. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος καλέστηκε και στο Ηράκλειο  η πορεία της 6ης Δεκέμβρη από αναρχικούς-αντιεξουσιαστές και από κόμματα της εξωκοινωβουλευτικής αριστεράς. Η πορεία ολοκληρώθηκε κανονικά χωρίς κάποια ιδιαίτερη ένταση, με τους μπάτσους όμως να ακολουθούν από κοντά καθ’ όλη τη διάρκεια. Στο τέλος της πορείας κομμάτι των διαδηλωτών επιτέθηκε στις δυνάμεις καταστολής, που εξακολουθούσαν να βρίσκονται προκλητικά σε κοντινή απόσταση. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ απάντησαν με χημικά και κρότου λάμψης, κύκλωσαν από 2 μεριές και την ουρά και την κεφαλή όλων των διαδηλωτών και ώθησαν τον κόσμο να κινηθεί στον πεζόδρομο της οδού Χάνδακος.

Για τις προσαγωγές και το όργιο ασυδοσίας και καταστολής των μπάτσων

Οι μπάτσοι με τη συνδρομή δεκάδων ασφαλητών, προβαίνουν σε περίπου 20 προσαγωγές, περίπου οι 10 από αυτές ήταν ανήλικοι. Όλες έγιναν σε διάφορα σημεία της πόλης ή σε άσχετες χρονικές στιγμές που δεν είχαν να κάνουν με τις συγκρούσεις ή την εξέλιξη της πορείας. Κάποιες έγιναν σε σημεία γύρω από τα Λιοντάρια από ασφαλήτες, μπροστά στα μάτια κόσμου που μάταια αντιδρούσε για τη δράση τους, άλλες στο πάρκο Θεοτοκοπούλου. Άλλες 4, 1 ανήλικου και 3 ενηλίκων, έγιναν στο πάρκο του Ξενία, αρκετά μακριά από οποιαδήποτε σημείο “έντασης”, ανάμεσά τους και 2 σύντροφοί μας. Οι 4 βρέθηκαν ξαφνικά δεμένοι πισθάγκωνα στο πάτωμα της πλατείας από τους καουμπόυδες της ομάδας ΔΙ.ΑΣ, που χήμιξαν κυριολεκτικά καταπάνω τους, καθώς διέσχιζαν την παραλιακή λεωφόρο. Ξυλοκόπησαν τους 2, στον έναν μάλιστα επιχείρησαν να του “φορτώσουν” μία τσάντα και να του φορέσουν βίαια, ενώ ήταν δεμένος, ένα φουλάρι που δεν ήταν δικό του! (Μετέπειτα στη ΓΑΔΗ τα αντικείμενα “αποσύρθηκαν” έπειτα από διαμαρτυρίες του προσαχθέντα)

Στο μπατσομέγαρο, όπου έχουν θεσμοθετήσει ένα τοπικά δικό τους καθεστώς για το πώς θα κάνουν προσαγωγές και πώς συλλήψεις, συνεχίστηκε η παρατυπία και η ασυδοσία. Έγινε ξεκάθαρο ότι η κάθε προσαγωγή γινόταν με τον τρόπο που γούσταρε ο κάθε μπάτσος : άλλοι με χειροπέδες πισθάγκωνα και χτυπημένοι, άλλοι με χειροπέδες μπροστά, και άλλοι χωρίς τίποτα. Αφαίρεσαν σε όλους τα κινητά, ακόμα και από τους ανήλικους μαθητές που εναγωνίως ήθελαν να επικοινωνήσουν με τους γονείς τους!  Έκαναν σωματικό έλεγχο σε αρκετούς, κράτησαν σε κρατητήριο για τουλάχιστον 3 ώρες τους ενήλικες, και τους ανήλικους σε γραφεία. Απαγόρευσαν τη χρήση τουαλέτας, δεν έδωσαν ποτέ νερό σε κανέναν, ενώ δε δίστασαν να τραβούν βίντεο και φωτογραφίες με τα κινητά τους από το παραθυράκι της πόρτας του κρατητηρίου!

 Μετά από πολλές διαμαρτυρίες των προσαχθέντων για το νερό, την τουαλέτα, την αόριστη αναμονή, τη χρήση τηλεφώνου αλλά και τη μεταφορά των χτυπημένων στο νοσοκομείο που ήταν ήδη ταλαιπωρημένοι, εν τέλει άρχισαν να παίρνουν έναν-έναν από το κρατητήριο, ξεκινώντας από τους χτυπημένους. Τους οδήγησαν για δαχτυλοσκόπηση και φωτογραφίες, δηλώνοντας στις διαμαρτυρίες των προσαχθέντων ότι έτσι κάνουν αυτοί τη διαδικασία μιας “απλής προσαγωγής” και απειλώντας τους με την κατηγορία της απείθειας. Αυτοί που έμειναν στο τέλος, ήταν οι 6, που η αρχική προσαγωγή τους μετατράπηκε εντελώς στην τύχη σε σύλληψη, αντιμετωπίζοντας πλημμεληματικές κατηγορίες.

  Για την κρατική σκευωρία και τη στοχοποίηση συντρόφου

( Τα “πράσινα παπούτσια” ξανά στη μόδα ?)

Η επιλογή των συλληφθέντων, ανάμεσα από τους προσαχθέντες, ήταν ολοφάνερα ένας χυδαίος συνδιασμός τυχαιότητας, ασφαλίτικης στόχευσης, αλλά και κρατικής σκευωρίας! Ο σύντροφός μας Κ.Ρ επιλέχθηκε να του αποδωθούν κατηγορίες, ανάμεσα σε άλλους 3 που προσήχθησαν μαζί του από το ίδιο σημείο, σε περιοχή απομακρυσμένη από οποιοδήποτε σημείο “έντασης” (πάρκο Ξενία). Η στοχοποίησή του συντρόφου από τους ασφαλίτες είναι το λιγότερο οφθαλμοφανής, μιας και ήταν αυτός ανάμεσά στους 4, που ήταν πιο “γνωστός” στους μπάτσους για τη διαχρονική συμμετοχή του στις διαδικασίες και τους αγώνες του αναρχικού χώρου. Επιπροσθέτως, την ώρα που ήταν στο κρατητήριο μαζί με τους υπόλοιπους προσαχθέντες, τον κάλεσαν ξαφνικά σε ένα γραφείο για μία εκ νέου “τυπική” διαδικασία αναγνώρισης στοιχείων. Η νεαρή ασφαλίτισσα που είχε επιμεληθεί τη διαδικασία, τη στιγμή που δίνει εντολή να τον γυρίσουν στο κρατητήριο, τον ξαναφωνάζει τελικά πίσω για να του βγάλει φωτογραφία τα πράσινα παπούτσια του! Η ξαφνική έμπνευση της ασφαλίτισσας προφανώς πηγάζει από τακτικές και σκευωρίες των συναδέλφων της στη Θεσσαλονίκη το 2007, με ανάλογο περιστατικό σύλληψης με τα περιβόητα “πράσινα παπούτσια” φοιτητή! (ο οποίος κατηγορήθηκε για “επεισόδια”, με μοναδικό κριτήριο κατηγορίας τα πράσινα παπούτσια του, προφυλακίστηκε για μερικούς μήνες και τελικά αθωώθηκε στο δικαστήριο!)

Δεν τρέφουμε καμμία αυταπάτη, για καμμία δημοκρατική νομιμότητα, για καμμία ευνομούμενη πολιτεία, όπου οι μπάτσοι και κάθε άλλο κρατικό κοπρόσκυλο, θα κάνουν σωστά και δίκαια τη δουλειά τους. Αλλά δεν θα επιτρέψουμε στο κάθε κάθαρμα να κάνει ότι νομίζει, να τραμπουκίζει, να φακελώνει και να συλλαμβάνει όπως και όποιον γουστάρει. Δεν μας εκπλήσσει οποιαδήποτε μορφή κρατικής καταστολής, όχι γιατί την επιδιώκουμε, αλλά γιατί δεν περιμένουμε τίποτα καλύτερο από τους δυνάστες μας και αυτούς που τους υπερασπίζονται. Παρόλα αυτά δε θα ανεχθούμε στην πόλη μας τους ασφαλήτες στις πορείες μας ως το επίσημο σώμα συλλήψεων της αστυνομίας, έτσι όπως πλασάρεται τελευταία και μέσα από τα τοπικά ΜΜΕ. Αλλά ούτε το φακέλωμα και το ξεγύμνωμα ως τυπική διαδικασία ελέγχου, τους ξυλοδαρμούς, την ομηρεία και τις απαγωγές ως αναπόσπαστο κομμάτι μιας σύλληψης. Ούτε θα αφήσουμε να παγιωθεί και στο Ηράκλειο η δοκιμασμένη συνταγή από άλλες μεγάλες πόλεις με τις ευφάνταστες σκευωρίες ή το φόρτωμα άσχετων αντικειμένων ως δικά τους σε διαδηλωτές.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Κ.Ρ.

ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΩΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2016

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 26-01-17  09:00 Δικαστήρια Ηρακλείου

 

Sine dominis, αναρχική συλλογικότητα από την Κατάληψη Ευαγγελισμού

Κείμενο για την 6η Δεκέμβρη 2013 | ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΜΕ ΣΦΑΙΡΕΣ (και όχι μόνο)…

anarchy-black-background-A-108x150ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΜΕ ΣΦΑΙΡΕΣ (και όχι μόνο)..

Tο 2008 με αφορμή τη δολοφονία  του Α.Γρηγορόπουλου. ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας και κυρίως της νεολαίας, βγήκε στο δρόμο για να διαδηλώσει όχι μόνο για τον άδικο θάνατο ενός 15χρόνου παιδιού, αλλά κ να δείξει την οργή του  ενάντια  σε ένα κράτος που του  «τσαλάκωνε» τα όνειρα μέρα με τη μέρα κ τα πετούσε στο καλάθι των αχρήστων .Για πάνω από μια εβδομάδα( κ ενώ οι διαδηλώσεις είχαν πάρει σαφή χαρακτηριστικά αντιβίας προς την βία που δέχονταν οι κοινωνία καθημερινά..) , ο κόσμος βρισκότανε στο δρόμο για να απαιτήσει  το αυτονόητο:  την ελευθερία του..
Την ελευθερία να ζει αξιοπρεπώς , να εκφράζεται , να δημιουργεί ,να αναπνέει, να ονειρέυεται
2013. Μετά από 5 χρόνια..5  χρόνια εφαρμογής ενός μεθοδικού σχεδίου από την πλευρά του κράτους , πλήρης υποταγής, εξαθλίωσης και καταστολής .Τα προσωπεία του κράτους είτε αυτό εμφανιζόνταν σαν κράτος πρόνοιας , είτε σαν κράτος Δικαίου έχουν πέσει για τα καλά. Και  πλέον χωρίς  κανένα πρόσχημα και  χωρίς κανένα φυσικά πολιτικό κόστος, οι εξουσιαστές είναι πανταχού παρόντες ,  για να μας υπενθυμίζουν: Πως ζούμε γιατί μας αφήνουν να ζούμε ( μιας που έχει μείνει λίγο ακόμα αίμα να ξεζουμίσουνε, με ακόμη πιο μεγάλες περικοπές σε μισθούς , συντάξεις , επιδόματα , με εξαντλητικές φορολογήσεις κ πρόστιμα ,με εξαντλητικές εγγυήσεις σε αγωνιστές  κτλ .  ).Αναπνέουμε όσο μας αφήνουν να αναπνέουμε ..(σε λίγο καιρό ούτως ή αλλιώς δε θα ΄χει μείνει θάλασσα για θάλασσα , ποτάμι για ποτάμι , βουνό για βουνό με τα «ωραιότατα» σχέδια ανάπτυξης τους..)
Και όσο για τα υπόλοιπα και κυρίως  για τα όνειρα μας.. είναι δεν είναι παρόντες … αυτά πήγαν υπέρ πίστεως κ πατρίδος…

antifa-red-and-black-150x135ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙΑ..

Η  κυβέρνηση προσπαθώντας να μας πείσει πως  η «κοινωνική συνοχή» απειλείται από τα “άκρα”, βάζει στο ίδιο τσουβάλι τους παρακρατικούς νεοναζί μπράβους της (που τόσες φορές έχει χρησιμοποιήσει ) ,με  τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο και κάθε άλλο ριζοσπαστικό κομμάτι, που μάχεται ενάντια  στο κράτος και στους φασίστες.
Στην πραγματικότητα με αυτή την εξίσωση η κυβέρνηση αποδεικνύει, σε όποιον έχει ακόμα μια ελάχιστη ικανότητα κριτικής σκέψης , ότι οι δυνατότητες παραπλάνησης μιας κοινωνίας  είναι αρκετά περιορισμένες και ο αναμενόμενος τρόπος να εκτονωθεί η οργή, είναι το να προσπαθήσεις να την κατευθύνεις κάπου αλλού.
Η “επένδυση” στο μεταναστευτικό μπορεί να “πουλάει” ακόμη, αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Όταν τα νεοναζί καθάρματα έστρεψαν τα μαχαίρια τους στις πλάτες,  όχι μεταναστών “αγνώστου ταυτότητος ”, αλλά σε άνθρωπο με ελληνικό όνομα και επίθετο, τότε έγινε στροφή 180 μοιρών  από media και κυβερνητικά επιτελεία (φυσικά δεν εκπλαγήκαμε..!!). Ξαφνικά όλοι αυτοί οι κύριοι “έπεσαν από τα σύννεφα”, ανέπτυξαν “σκληρή” αντιφατική ρητορεία, απαίτησαν και υλοποίησαν τις συλλήψεις βουλευτών και μελών της χρυσής αυγής. Όλα αυτά σε ένα ενδοεξουσιαστικό παιχνίδι πάνω στο ποιός κάνει κουμάντο σε αυτόν τον τόπο, ο Σαμαράς ή τα ψευτοπαλικαράκια μαχαιροβγάλτες του Μιχαλολιάκου. Και φυσικά στην κόντρα αυτή θα έχανε ο δεύτερος, εφόσον ο πρώτος αντιλήφθηκε τη ζημιά που του έκανε ο μέχρι τότε κρυφός του “άσσος στο μανίκι”. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, αλλά από ότι φάνηκε μόνο το κολωνάτο ποτήρι των αρχόντων, και δυστυχώς όχι την κούπα των υποτακτικών, αν αναλογιστούμε τις περιορισμένες αντιδράσεις και κινητοποιήσεις, χρονικά και χωρικά, για ένα τέτοιο τρομερό γεγονός, αντίστοιχο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου.
.
anticapitalist2-150x112Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΜΕ ΦΤΩΧΕΙΑ

Η  κυβερνητική συμμαχία των μνημονιακών στην προσπάθειά της να επιβάλει στις κατώτερες τάξεις της κοινωνίας την επιστροφή τους στον εργασιακό μεσαίωνα, επιχειρεί  να διαλύσει τις κοινωνικές εκείνες δυνάμεις που δεν συμμορφώνονται με τα σχέδια της. Κάνει σαφές ότι δεν θα επιτραπούν “ακρότητες” σε τυχόν αντιδράσεις για τα μέτρα και συμπληρώνει ότι “ο νόμος θα εφαρμόζεται πλέον παντού”. Ταυτόχρονα προσπαθεί να απομονώσει και να καταστείλει τα αντιεξουσιαστικά ριζοσπαστικά κομμάτια, φοβούμενη την επικίνδυνη για την εξουσία τροπή που μπορούν να δώσουν στις εξελίξεις, διαχέοντας τις αντιλήψεις και τις πρακτικές τους στην κοινωνία.
Τα σαδιστικά τους σχέδια για τον πλήρη αφανισμό μας δεν έχουν τελειωμό : Εξαήμερη εργασία με δεκατρείς ώρες αντί για οκτώ, απελευθέρωση απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μηδενικές σχεδόν αποζημιώσεις απολύσεων, μείωση μισθών, κατάργηση των δώρων, ιδιωτικοποιήσεις παντού, καταστροφή του περιβάλλοντος και ξεπούλημα ακόμη και βουνών στους σύγχρονους χρυσοθήρες, ενώ οι εξώσεις και οι πλειστηριασμοί σπιτιών των νεόπτωχων, αποτελούν μια βόμβα έτοιμη να σκάσει στα χέρια τους. Οι αριθμοί των αυτοκτονιών εκτινάσσονται, οι άνεργοι καθημερινά αυξάνονται το ίδιο και οι άστεγοι, οι πεινασμένοι που τρέχουν από συσσίτιο σε συσσίτιο, και αυτή η τρέλα δείχνει να μην έχει τέλος..

Riot12.sized_-120x150ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ

Μόνο που ξέχναμε μια βάσικη παράμετρο σε όλο αυτή τη κατάσταση. Ξεχνάμε το πιο βασικό , ο εξουσιαστής δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν υπάρχει αυτός πού θα του δώσει την εξουσία..
Σαφέστατα το σχέδιο πλήρης αποχαύνωσης της κοινωνίας είναι πολύ ύπουλο κ έχει για συμμάχους τους καλύτερους λαοπλάνους : ντόπια κ διεθνή ΜΜΕ, κληρικούς, διανοούμενους και κάθε λογής «ψευτοϊδεολόγους» . Σε συνδυασμό με την πείνα και την εξαθλίωση ωθούν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας στον  καναπέ του (ικανοποιημένο που έχει ακόμα καναπέ..)Αλλά ακόμα και με αυτά τα δεδομένα δε μπορεί να μην αντιλαμβάνεται  ο καθένας  μας ,πως  εάν δεν εναντιωθούμε σε όλο αυτό το παιχνίδι της εξουσίας τότε σίγουρα θα ηττηθούμε, και  το πιο τραγικό ( για την στοιχειώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια), είναι  να  ηττηθούμε γιατί απλά δεν παλέψαμε …
Η επιλογή υπάρχει ..η επιλογή του να πάρουμε επιτελούς τη Ζώη μας στα χέρια μας. Να βγούμε στο δρόμο κ να απαιτήσουμε για ακόμα μια φόρα (αλλά χωρίς πισωγυρίσματα) τα αυτονόητα και να εναντιωθούμε στην καταστολή του σώματος και της σκέψης.. Γιατί το ζήτημα δεν είναι αν ζούμε περισσότερο ή λιγότερο φτωχά, αλλά ότι ζούμε με έναν τρόπο και σε ένα σύστημα που μας διαφεύγει πώς είναι πραγματικά η ζωή.
Οι καταλήψεις, στέγης και πολιτικές, καθώς και τα στέκια και οι κοινωνικοί χώροι, με  τον  αντιθεσμικό, αδιαμεσολάβητο και αυτοοργανωμένο χαρακτήρα τους, αλλά και οι συνελεύσεις γειτονιών,  τα ανταλλακτικά δίκτυα και τα κοινωνικά ιατρεία, οι καταλήψεις εργασιακών χώρων και η αυτοδιαχείρηση τους, η αλληλεγγύη (όχι σαν μια έννοια αφηρημένη, αλλά σαν  έμπρακτή αντιμετώπιση της αδικίας ) μας δείχνουν έμπρακτα πώς  αυτή η επιλογή όντως υφίσταται.. Και  είναι η συλλογική απάντηση των ανθρώπων που δεν δέχονται να σφαχτούν μεταξύ τους για το ποιος θα επιβιώσει, αλλά επιλέγουν την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη  σαν πρόταση και λύση.
Αν έχουν καταφέρει να μας μετατρέψουν σε άτομα ημιμαθή,  μεγαλωμένα μέσα στο φόβο, την υποκρισία , το ψέμα  και τον ατομικισμό ,σε μας εναπόκειται να σταματήσουμε αυτή τη κατάσταση κ να κατακτήσουμε  το αντίθετο. Αν μία εν ψυχρώ δολοφονία στάθηκε η αφορμή για να πυροδοτήσει μία από τις πιο έντονες  στιγμές στη σύγχρονη ιστορία των κοινωνικοταξικών αγώνων τότε ας πράξουμε τα δέοντα για τις αμέτρητες δολοφονίες που έγιναν και συνέχιζουν να γίνονται από την κυριαρχία, ..Είναι στοίχημα πλέον ζωής. Της δικιάς μας ζωής.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αναρχική συλλογικότητα από την Κατάληψη ΕυαγγελισμούSine Dominis