Sine dominis – Αναρχική συλλογικότητα απο την Κατάληψη Ευαγγελισμού

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Για την 6η Δεκέμβρη και τις πορείες μνήμης

Η ημερομηνία της 6ης Δεκέμβρη έχει καθιερωθεί στη συνείδηση χιλιάδων νέων ανθρώπων αλλά και αγωνιστών κάθε ηλικίας, ως τη μέρα ορόσημο που η κτηνωδία του κάθε ένστολου γουρουνιού εκδηλώθηκε μέσα από την εν ψυχρώ εκτέλεση του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια. Ο δολοφόνος Επαμεινώνδας Κορκονέας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ισόβια για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο, ενώ ο συνεργός του Βασίλης Σαραλιώτης κυκλοφορεί ανάμεσά μας, αφού έχει ήδη αποφυλακιστεί από το 2012. Αυτή την περίοδο πραγματοποιείται το εφετείο του Κορκονέα, που πιθανών να τον ρίξει στα “μαλακά”.

Τα γεγονότα που επακολούθησαν, αν και λίγο-πολύ γνωστά, αξίζει σύντομα να αναφερθούν, μιας και έχουν περάσει ήδη 8 χρόνια. Η απάντηση σε μια κρατική δολοφονία ενός εφήβου ήταν ανάλογη του πολιτικού, κοινωνικού και χρονικού πλαισίου μέσα στο οποίο διαδραματίστηκε. Σε μια περίοδο που η κοινωνία βρισκόταν ήδη αντιμέτωπη με την απειλή της πολιτικό-οικονομικής κρίσης που εξακολουθεί μέχρι σήμερα να λεηλατεί τα χαμηλά στρώματα του πληθυσμού, μία γενικευμένη εξέγερση που θα επιχειρούσε να επιτεθεί στο υπάρχον και να αναδείξει το όραμα για μια πιο δίκαιη κοινωνία, ήταν κάτι που φαινόταν αναπόφευκτο να συμβεί.

Μέσα σε μία νύχτα το κέντρο της Αθήνας είχε σαρωθεί από την οργή των διαδηλωτών. Τις επόμενες μέρες οι συγκρούσεις με τους μπάτσους και οι επιθέσεις σε κρατικά και καπιταλιστικά σύμβολα και κτίρια επεκτάθηκαν σε όλη την Αττική. Πολύ σύντομα όλοι είχαν παραδεχθεί ότι επρόκειτο για μια γενικευμένη εξέγερση. Μια εξέγερση που τη φλόγα της άναψαν αποφασισμένοι αναρχικοί και αντιεξουσιαστές που είπαν “ως εδώ”, και αυτή η φλόγα ήταν καταλυτική για αυτό που επακολούθησε. Στους δρόμους ξεχύθηκαν από μαθητές που επιτείθονταν στα αστονομικά τμήματα της περιοχής τους, μέχρι μετανάστες που διεκδικούσαν για πρώτη φορά δυναμικά την ύπαρξή τους στο δρόμο. Αλλά και οργισμένοι νεολαίοι, άνεργοι, επισφαλείς εργαζόμενοι, και πολλοί άλλοι καταπιεσμένοι. Τα γεγονότα πολύ σύντομα επεκτάθηκαν απ’ άκρη σ’ άκρη ανά τον ελλαδικό χώρο, και φυσικά και στο Ηράκλειο. Οι συγκρούσεις, αλλά και οι καταλήψεις δεκάδων δημοσίων κτιρίων κράτησαν για περίπου 20 μέρες.

Μετά από 8 χρόνια πολλά μπορεί να άλλαξαν, πολλά παρέμειναν ίδια. Η κρίση εξαθλίωσε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, την ξεσπίτωσε, την ώθησε στις αυτοκτονίες, την έκανε να δουλεύει για ψίχουλα ατελείωτες ώρες και να ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό. Σε συνδιασμό με τον ερχομό χιλιάδων μεταναστών που μάχονται και αυτοί για την επιβίωσή τους, θύματα κυρίως των πολέμων της “Δύσης” στην “Aνατολή”, ο ελλαδικός χώρος έχει μετατραπεί σε μία εμπόλεμη ζώνη με αμέτρητα θύματα. Παρόλα αυτά μερίδα κόσμου, ποτέ δεν έπαψε να αγωνίζεται και να αντιστέκεται ενάντια σε ότι μας εξαθλιώνει και μας καταδυναστεύει. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος καλέστηκε και στο Ηράκλειο  η πορεία της 6ης Δεκέμβρη από αναρχικούς-αντιεξουσιαστές και από κόμματα της εξωκοινωβουλευτικής αριστεράς. Η πορεία ολοκληρώθηκε κανονικά χωρίς κάποια ιδιαίτερη ένταση, με τους μπάτσους όμως να ακολουθούν από κοντά καθ’ όλη τη διάρκεια. Στο τέλος της πορείας κομμάτι των διαδηλωτών επιτέθηκε στις δυνάμεις καταστολής, που εξακολουθούσαν να βρίσκονται προκλητικά σε κοντινή απόσταση. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ απάντησαν με χημικά και κρότου λάμψης, κύκλωσαν από 2 μεριές και την ουρά και την κεφαλή όλων των διαδηλωτών και ώθησαν τον κόσμο να κινηθεί στον πεζόδρομο της οδού Χάνδακος.

Για τις προσαγωγές και το όργιο ασυδοσίας και καταστολής των μπάτσων

Οι μπάτσοι με τη συνδρομή δεκάδων ασφαλητών, προβαίνουν σε περίπου 20 προσαγωγές, περίπου οι 10 από αυτές ήταν ανήλικοι. Όλες έγιναν σε διάφορα σημεία της πόλης ή σε άσχετες χρονικές στιγμές που δεν είχαν να κάνουν με τις συγκρούσεις ή την εξέλιξη της πορείας. Κάποιες έγιναν σε σημεία γύρω από τα Λιοντάρια από ασφαλήτες, μπροστά στα μάτια κόσμου που μάταια αντιδρούσε για τη δράση τους, άλλες στο πάρκο Θεοτοκοπούλου. Άλλες 4, 1 ανήλικου και 3 ενηλίκων, έγιναν στο πάρκο του Ξενία, αρκετά μακριά από οποιαδήποτε σημείο “έντασης”, ανάμεσά τους και 2 σύντροφοί μας. Οι 4 βρέθηκαν ξαφνικά δεμένοι πισθάγκωνα στο πάτωμα της πλατείας από τους καουμπόυδες της ομάδας ΔΙ.ΑΣ, που χήμιξαν κυριολεκτικά καταπάνω τους, καθώς διέσχιζαν την παραλιακή λεωφόρο. Ξυλοκόπησαν τους 2, στον έναν μάλιστα επιχείρησαν να του “φορτώσουν” μία τσάντα και να του φορέσουν βίαια, ενώ ήταν δεμένος, ένα φουλάρι που δεν ήταν δικό του! (Μετέπειτα στη ΓΑΔΗ τα αντικείμενα “αποσύρθηκαν” έπειτα από διαμαρτυρίες του προσαχθέντα)

Στο μπατσομέγαρο, όπου έχουν θεσμοθετήσει ένα τοπικά δικό τους καθεστώς για το πώς θα κάνουν προσαγωγές και πώς συλλήψεις, συνεχίστηκε η παρατυπία και η ασυδοσία. Έγινε ξεκάθαρο ότι η κάθε προσαγωγή γινόταν με τον τρόπο που γούσταρε ο κάθε μπάτσος : άλλοι με χειροπέδες πισθάγκωνα και χτυπημένοι, άλλοι με χειροπέδες μπροστά, και άλλοι χωρίς τίποτα. Αφαίρεσαν σε όλους τα κινητά, ακόμα και από τους ανήλικους μαθητές που εναγωνίως ήθελαν να επικοινωνήσουν με τους γονείς τους!  Έκαναν σωματικό έλεγχο σε αρκετούς, κράτησαν σε κρατητήριο για τουλάχιστον 3 ώρες τους ενήλικες, και τους ανήλικους σε γραφεία. Απαγόρευσαν τη χρήση τουαλέτας, δεν έδωσαν ποτέ νερό σε κανέναν, ενώ δε δίστασαν να τραβούν βίντεο και φωτογραφίες με τα κινητά τους από το παραθυράκι της πόρτας του κρατητηρίου!

 Μετά από πολλές διαμαρτυρίες των προσαχθέντων για το νερό, την τουαλέτα, την αόριστη αναμονή, τη χρήση τηλεφώνου αλλά και τη μεταφορά των χτυπημένων στο νοσοκομείο που ήταν ήδη ταλαιπωρημένοι, εν τέλει άρχισαν να παίρνουν έναν-έναν από το κρατητήριο, ξεκινώντας από τους χτυπημένους. Τους οδήγησαν για δαχτυλοσκόπηση και φωτογραφίες, δηλώνοντας στις διαμαρτυρίες των προσαχθέντων ότι έτσι κάνουν αυτοί τη διαδικασία μιας “απλής προσαγωγής” και απειλώντας τους με την κατηγορία της απείθειας. Αυτοί που έμειναν στο τέλος, ήταν οι 6, που η αρχική προσαγωγή τους μετατράπηκε εντελώς στην τύχη σε σύλληψη, αντιμετωπίζοντας πλημμεληματικές κατηγορίες.

  Για την κρατική σκευωρία και τη στοχοποίηση συντρόφου

( Τα “πράσινα παπούτσια” ξανά στη μόδα ?)

Η επιλογή των συλληφθέντων, ανάμεσα από τους προσαχθέντες, ήταν ολοφάνερα ένας χυδαίος συνδιασμός τυχαιότητας, ασφαλίτικης στόχευσης, αλλά και κρατικής σκευωρίας! Ο σύντροφός μας Κ.Ρ επιλέχθηκε να του αποδωθούν κατηγορίες, ανάμεσα σε άλλους 3 που προσήχθησαν μαζί του από το ίδιο σημείο, σε περιοχή απομακρυσμένη από οποιοδήποτε σημείο “έντασης” (πάρκο Ξενία). Η στοχοποίησή του συντρόφου από τους ασφαλίτες είναι το λιγότερο οφθαλμοφανής, μιας και ήταν αυτός ανάμεσά στους 4, που ήταν πιο “γνωστός” στους μπάτσους για τη διαχρονική συμμετοχή του στις διαδικασίες και τους αγώνες του αναρχικού χώρου. Επιπροσθέτως, την ώρα που ήταν στο κρατητήριο μαζί με τους υπόλοιπους προσαχθέντες, τον κάλεσαν ξαφνικά σε ένα γραφείο για μία εκ νέου “τυπική” διαδικασία αναγνώρισης στοιχείων. Η νεαρή ασφαλίτισσα που είχε επιμεληθεί τη διαδικασία, τη στιγμή που δίνει εντολή να τον γυρίσουν στο κρατητήριο, τον ξαναφωνάζει τελικά πίσω για να του βγάλει φωτογραφία τα πράσινα παπούτσια του! Η ξαφνική έμπνευση της ασφαλίτισσας προφανώς πηγάζει από τακτικές και σκευωρίες των συναδέλφων της στη Θεσσαλονίκη το 2007, με ανάλογο περιστατικό σύλληψης με τα περιβόητα “πράσινα παπούτσια” φοιτητή! (ο οποίος κατηγορήθηκε για “επεισόδια”, με μοναδικό κριτήριο κατηγορίας τα πράσινα παπούτσια του, προφυλακίστηκε για μερικούς μήνες και τελικά αθωώθηκε στο δικαστήριο!)

Δεν τρέφουμε καμμία αυταπάτη, για καμμία δημοκρατική νομιμότητα, για καμμία ευνομούμενη πολιτεία, όπου οι μπάτσοι και κάθε άλλο κρατικό κοπρόσκυλο, θα κάνουν σωστά και δίκαια τη δουλειά τους. Αλλά δεν θα επιτρέψουμε στο κάθε κάθαρμα να κάνει ότι νομίζει, να τραμπουκίζει, να φακελώνει και να συλλαμβάνει όπως και όποιον γουστάρει. Δεν μας εκπλήσσει οποιαδήποτε μορφή κρατικής καταστολής, όχι γιατί την επιδιώκουμε, αλλά γιατί δεν περιμένουμε τίποτα καλύτερο από τους δυνάστες μας και αυτούς που τους υπερασπίζονται. Παρόλα αυτά δε θα ανεχθούμε στην πόλη μας τους ασφαλήτες στις πορείες μας ως το επίσημο σώμα συλλήψεων της αστυνομίας, έτσι όπως πλασάρεται τελευταία και μέσα από τα τοπικά ΜΜΕ. Αλλά ούτε το φακέλωμα και το ξεγύμνωμα ως τυπική διαδικασία ελέγχου, τους ξυλοδαρμούς, την ομηρεία και τις απαγωγές ως αναπόσπαστο κομμάτι μιας σύλληψης. Ούτε θα αφήσουμε να παγιωθεί και στο Ηράκλειο η δοκιμασμένη συνταγή από άλλες μεγάλες πόλεις με τις ευφάνταστες σκευωρίες ή το φόρτωμα άσχετων αντικειμένων ως δικά τους σε διαδηλωτές.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Κ.Ρ.

ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΩΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2016

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 26-01-17  09:00 Δικαστήρια Ηρακλείου

 

Sine dominis, αναρχική συλλογικότητα από την Κατάληψη Ευαγγελισμού